De details van het constructief ontwerp kunnen niet worden genegeerd. Als twee onderdelen zijn gemaakt van materialen met exact dezelfde sterkte en alleen naar de dikte van de onderdelen wordt gekeken, zal de spanningsgrens van een object instorten vanuit het zwakste deel van de constructie. Dat wil zeggen, we kunnen niet alleen kijken naar de dikte van het dikste onderdeel, maar ook naar het dunste onderdeel. Misschien is het resultaat compleet anders, natuurlijk, dit is slechts om een misverstand recht te zetten, maar maak dit niet tot een evaluatiemethode die opnieuw belachelijk is, dat is niet goed.
De materiële sterkte is belangrijker
De sterkte van een onderdeel kan tegenwoordig niet alleen worden gedefinieerd door de dikte. Het is onlosmakelijk verbonden met materiaal, oppervlakte, ontwerpstructuur en productieproces. Net als de sterkte van verschillende carrosseriedelen, zijn de belangrijkste onderdelen, zoals de voorste en achterste liggers en pijlers A, B en C, gemaakt van zeer sterke materialen, terwijl andere ondersteunende en afdekmaterialen minder sterk zijn.
Hoe bepaal je of de deurscharnieren hard genoeg zijn? Voor consumenten is er geen manier, omdat de sterktegegevens via experimenten moeten worden verkregen. Je kunt er echter zeker van zijn dat het model op de markt mag worden verkocht. Het deurscharnier moet voldoen aan de nationale norm. De huidige nationale norm voor deurscharnieren heet GB15086_2006 "Prestatie-eisen en testmethoden voor autodeursloten en deurvergrendelingen", die vereist dat deurscharnieren een longitudinale belasting van 11.000 N (N) en een laterale belasting van 9.000 N kunnen weerstaan.
