De belangrijkste verantwoordelijkheid van de bumper is het beschermen van voetgangers: omdat voetgangers kwetsbare groepen zijn, kan de plastic bumper de impactkracht op de benen van voetgangers, vooral de kuiten, verlichten, met het redelijke ontwerp van de voorbalk, de mate van letsel verminderen wanneer voetgangers zich bevinden hit.
Ten tweede wordt het gebruikt om het verlies van voertuigonderdelen bij snelheidsbotsingen te verminderen. Als de bumper slecht is ontworpen, kan de schade aan deze onderdelen bij een botsing ernstig zijn.
Waarom zijn de bumpers van plastic en gevuld met schuim?
In feite werd de bumper inderdaad lang geleden van staal gemaakt, maar later bleek dat de functie van de bumper vooral het beschermen van voetgangers is, dus het is logisch om over te stappen op plastic.
Sommige crashbestendige stalen balken worden bedekt met een schuimlaag, die de opening tussen de harsbumper en de crashbestendige stalen balk moet opvullen, zodat de bumper van buitenaf niet zo "zacht" is, het werkelijke effect is op zeer lage snelheid, zeer lichte kracht, kan direct onderhoudsvrij zijn.
Hoe lager de bumper, hoe hoger de reparatiekosten:
Hoe hoger het bumperontwerp, hoe lager de reparatiekosten, aldus het IIHS-rapport. Bij veel auto's is vanwege het zeer lage ontwerp van de bumper de schade aan andere delen van het voertuig ook relatief groot als de botsing met de SUV of pick-up geen bufferrol speelt.
De reparatiekosten voor de voorbumper zijn hoger dan de reparatiekosten voor de achterbumper, aanzienlijk hoger dan de reparatiekosten voor de achterbumper.
Eén daarvan is dat de voorbumper uit meer onderdelen van de auto bestaat, terwijl de achterbumper alleen relatief goedkope onderdelen bevat, zoals achterlichten, uitlaatpijpen en kofferdeuren.
Ten tweede heeft de achterbumper een zeker hoogtevoordeel, omdat de meeste modellen zijn ontworpen om laag voor en hoog achter te zijn.
Impactbumpers met lage sterkte kunnen de impact opvangen, terwijl impactbumpers met hoge sterkte de rol spelen van krachtoverbrenging, verspreiding en buffering, en uiteindelijk worden overgedragen naar andere structuren van het lichaam, en vervolgens vertrouwen op de sterkte van de carrosseriestructuur om weerstand te bieden .
Amerika beschouwt de bumper niet als een veiligheidsconfiguratie: IIHS beschouwt de bumper in Amerika niet als een veiligheidsconfiguratie, maar als een accessoire om het verlies van botsingen bij lage snelheid te verminderen. Daarom is het testen van de bumper ook gebaseerd op het concept hoe verlies- en onderhoudskosten kunnen worden verminderd. Er zijn vier typen IIHS-bumpercrashtests: frontale crashtests voor en achter (snelheid 10 km/u) en zijdelingse crashtests voor en achter (snelheid 5 km/u).
