Een gloeilamp is een soort elektrische lichtbron die de geleider heet en lichtgevend maakt nadat er stroom doorheen is gegaan. Een gloeilamp is een elektrische lichtbron die werkt volgens het principe van thermische straling. De eenvoudigste gloeilamp laat voldoende stroom door de gloeidraad lopen om hem te laten gloeien, maar de gloeilamp heeft een korte levensduur.
Het grootste verschil tussen halogeenlampen en gloeilampen is dat de glazen schil van de halogeenlamp gevuld is met een beetje halogeenelementair gas (meestal jodium of broom). Dit werkt als volgt: Naarmate de gloeidraad opwarmt, verdampen de wolfraamatomen en bewegen ze naar de wand van de glazen buis. Wanneer ze de wand van de glazen buis naderen, koelt de wolfraamdamp af tot ongeveer 800 °C en combineert met de halogeenatomen om het wolfraamhalogenide (wolfraamjodide of wolfraambromide) te vormen. Het wolfraamhalogenide blijft naar het midden van de glazen buis bewegen en keert terug naar de geoxideerde gloeidraad. Omdat het wolfraamhalogenide een zeer onstabiele verbinding is, wordt het verhit en opnieuw ontleed in halogeendamp en wolfraam, dat vervolgens op de gloeidraad wordt afgezet om de verdamping te compenseren. Door dit recyclingproces wordt de levensduur van de gloeidraad niet alleen aanzienlijk verlengd (bijna 4 keer die van een gloeilamp), maar ook omdat de gloeidraad op een hogere temperatuur kan werken, waardoor een hogere helderheid, een hogere kleurtemperatuur en een hogere lichtopbrengst worden verkregen.
De kwaliteit en prestaties van autolampen en lantaarns zijn van groot belang voor de veiligheid van motorvoertuigen. Ons land heeft in 1984 nationale normen geformuleerd volgens de normen van de Europese ECE, en de detectie van de lichtverdelingsprestaties van lampen is daar een van de belangrijkste van.
